بدون عنوان
زیر علمت امن ترین جای جهان ست ان چیز که عیان ست چه حاجت به بیان ست
بدون عنوان
پشت شش گوشه تا سحر ماندم گریه گریه کمیل میخواندم نیمه شب ناگهان شدم سرمست عطر سیب اش هنوز یادم هست تو از این درد و غصه آگاهی با خودم فکر میکنم گاهی درد دوری کشیده بودم باز کریلا را ندیده بودم کاش
بدون عنوان
امام علی: زن ها امانت های خدا نزد شما هستند آزارشان نرسانید و به آنها سخت نگیرید
بدون عنوان
دخیل هرچه بسته ام به سوق چشمک های توست به شور گریه های عاشقانه در حرم قسم
بدون عنوان
چه انظار غریبی نه کوششی نه دعایی فقط نشسته و گوییم خدا کند که بیایی
بدون عنوان
گنه کردی بیا گفتم که غفارم تو با خود دشمنی کردی ولی من دوستت دارم
بدون عنوان
کیف انسیک و لم تزل ذاکری. چگونه فراموشت کنم وقتی شب و روز مرا میخوانی؟
بدون عنوان
قرار ما همیشه کنار مهربانی های توست
بدون عنوان
دیت خودش که نیست اینجا به آدم پر و بال میدن تو همین حرم
